ဒရမ္ရိုက္ခ်က္ေတြကို ႀကားရဲ႕လား ဖနန္ဒို
ဟိုး-- တခါတုန္းက ႀကယ္စံုတဲ့ညတညကို သတိယမိေနတုန္းပဲ
---------------------------
--------------------------
ငါသိတ္ေႀကာက္ေနခဲ့ဘူးတယ္။
ငါတို႔ဟာ ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳေနခဲ့တယ္။
ရွင္သန္ဖို႔အတြက္ ဘဝကလည္းအၿပည့္ပဲေလ။
ေသနတ္သံေတြနဲ႔အေၿမာက္သံေတြက ငါ့ကို ငိုေႀကြးမတတ္ ၿဖစ္ေစခဲ့တာ အမွန္ပဲ။
ဒါကိုငါဝန္ခံဖို႔မရွက္ပါဘူး။
---------------------------------
ငါတို႔အသက္ေတြႀကီးလာသလို ဆံပင္ေတြလည္းၿဖဴလာပါၿပီ
ဒါေပမဲ့- ေနာက္တခါ ဒီလိုအလုပ္မ်ိဳးလုပ္ရအံုးမယ္ဆိုရင္
ငါ-လုပ္အံုးမွာပဲ သူငယ္ခ်င္း--- တဲ့
ခင္ဗ်ား ABBA ရဲ႕ Fernando ဆိုတဲ့သီခ်င္းေဟာင္းေလးကို မွတ္မိေသးလားမသိဘူး။
အာရံုထဲမွာ ႏွင္းေတြကုိ အၿပည့္အသိပ္ေခၚသြင္းႀကည့္ပါလား။
အဲ့ဒီ လွည္းတန္းလမ္းဆံုေလးမွာ ဝါက်င့္က်င့္ ဆိုဒီယံမီးေရာင္ေတြရိွတယ္။
လူရိပ္ေတြက တရိပ္ရိပ္တက္လာေနေတာ့တယ္။
ဒီဇင္ဘာ (၃) ရက္ေန႔မနက္ပိုင္းနဲ႔ (၇)ရက္ေန႔ မနက္ (၄) နာရီေလာက္က ေအာ္ဟစ္သံေတြကို မွတ္မိေသးရဲ႕လား။
ဖက္ဆစ္တေကာင္ရဲ႕ၿငီးတြားသံကိုႀကားလိုက္ရတယ္။
“ ကေလးေတြလည္း ေက်ာင္းမသြားရဘူး” တဲ့ “ ခဏေလးဆိုၿပီးေခၚေခၚသြားတာ” တဲ့
က်ေနာ့စိတ္ကူးထဲကေန အႀကိမ္ႀကိမ္ အန္ထုတ္ပစ္ခဲ့တယ္
ေအာ္--- က်ေနာ္တို႔လည္း က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ေက်ာင္းကို ခဏေလးခြဲခဲ့ရမယ္ ထင္ခဲ့တာကိုး
ဒီည တိတ္တိတ္ေလး အိမ္ၿပန္ႀကည့္မိတယ္---------
( ေအာက္က ေဆာင္းပါးကို ဆက္ဖတ္ၿဖစ္တဲ့အခါ ညာဘက္ထပ္က သီခ်င္းေလးကို ႏွိပ္ထားလိုက္ပါ)
December1996.final4
0 comments:
Post a Comment