ညစ္ပတ္စုတ္ပဲ့ေသာကုမၼဏီမ်ား

ဗမာၿပည္ကန္ပိန္း(ၿဗိတိန္)ကေနဗမာၿပည္မွာအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ကုမၼဏီေတြကို ၂၀၀၈ အတြက္စာရင္းထုတ္္ၿပန္လိုက္တယ္။
ကုမၼဏီစာရင္းေတြကိုႀကည့္လိုက္ေတာ့အေမရိကန္ၿပည္ေထာင္စုအပါအဝင္အေနာက္အုပ္စုရဲ႕ကုမၼဏီေတြကိုအမ်ားႀကီး
ေတြ႔ရမယ္။အေမရိကန္ႏိုင္ငံရဲ႕အတြင္းေရးမွဴးဒါရိုက္တာအၿဖစ္တာဝန္ယူထားတဲ့ရွယ္ဗလြန္ကုမၼဏီကိုလည္းေတြ႔လိုက္ရေသးတယ္။
ရွယ္ဗလြန္က ကမၻာမွာအာဏာရွင္အစိုးရေတြနဲ႔စီးပြားေရးလုပ္ေနတဲ့ကုမၼဏီအၿဖစ္နာမည္ဆိုးနဲ႔ေက်ာ္ႀကားတယ္။
အေမရိကန္ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ေရာေယာင္ၿပီးတရုတ္ဆန္႔က်င္ေရးလုပ္ေနတဲ့လူတခ်ိဳ႕ကိုေမးစရာေတြရိွလာတယ္။
တခုေတာ့ႀကိဳမိတ္ဆက္ထားခ်င္တယ္။တရုတ္ကိုက်ေနာ္တို႔ဘယ္ေလာက္ေသာက္ၿမင္ကပ္သလဲဆိုတာအေထြအထူးမေမးပါနဲ႔။
က်ေနာ္တို႔မႏၱေလးသားေတြကတခ်ိဳ႕ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္လို႔ကိုယ္ဘာသာမရွက္မေႀကာက္မိတ္ဆက္ေနတဲ့ဲ့လူေတြ
ႏိုင္ငံၿခားအလုပ္သြားလုပ္ေနခ်ိန္မွာၿငိမ္းခ်မ္းေရးတပ္ေတြမူးရူးရမ္းကား၊တရုတ္ႏိုင္ငံကဗမာစစ္အစိုးရကိုလက္နက္သယ္လာတဲ့
ကုန္ကားေတြေမၿမိဳ႕ဘက္ကမနက္ေဝလီေဝလင္းေမာင္းဝင္လာတာေတြကိုႀကံဳခဲ့ရသူေတြ၊
တရုတ္ၿပည္ဘာလဲ၊ဘယ္လဲဆိုတာက်ေနာ္တို႔သေဘာေပါက္ၿပီးသား။
အမွန္ကရွယ္ဗလြန္ကုမၼဏီဗမာၿပည္နဲ႔စီးပြားေရးလုပ္ေနတာကိုဗမာၿပည္ေရးလုပ္ေနတဲ့အေမရိကန္ၿပည္ေထာင္စုကလူေတြမသိတာ
မဟုတ္ဘူး၊ သိတယ္။ဒါေပမဲ့သူတို႔ကကိုယ္ေရာက္ေနတဲ့ႏိုင္ငံကႏိုင္ငံေရးအေႀကာင္းဘာမွမေဆြးေႏြးပဲနဲ႔မေရာင္ရာဆီလူးေနတယ္။
ဝင္ေငြကလည္းေကာင္းပါ့။ ဗမာၿပည္အေရးလုပ္တယ္ဆိုၿပီးအိပ္ကပ္ထဲတလေဒၚလာေလးငါးေထာင္ထည့္ေနလိုက္ႀကတာ။
လူေတြကသိပါတယ္။ မေၿပာခ်င္လို႔ႀကည့္ေနတာ။လခေတြနဲ႔ႏိုင္ငံေရးလုပ္တာအၿပစ္မေၿပာပါဘူး၊ကိုယ္ကိုမကူတိုင္းစစ္မ်က္ႏွာ
အားလံုးဖြင့္လိုက္ၿပီးဗမာၿပည္ႏိုင္ငံေရးလမ္းေႀကာင္းကိုရႈပ္သြားေအာင္မလုပ္ဖို႔ပါပဲ။

အီရတ္စစ္ပြဲကိုမသြားခင္တံုးကကြန္ဒိုလီဇာလႊိဳက္ကေၿပာဘူးတယ္။ကုလသမဂၢလံုၿခံဳေရးေကာင္စီအဆံုးအၿဖတ္ကိုေစာင့္စရာမလိုတဲ့
သူကသိေနတယ္။ ကုလသမဂၢလံုၿခံဳေရးေကာင္စီမွာႏွစ္ေပါင္း(၅၈)ႏွစ္အတြင္း(၁၉၄၅ ကေန၂၀၀၃အထိ) ဗီဒိုကိုင္ထားတဲ့အင္အားႀကီး
ငါးႏိုင္ငံသေဘာတူဆံုးၿဖတ္ခ်က္က်တာဆိုလို႔ (၂)ခါေလာက္ပဲရိွတယ္။ (၁၉၅၁) ကိုရီးယားစစ္ပြဲနဲ႔ (၁၉၉၁)အီရတ္ကကူဝိတ္ကိုက်ဴးေက်ာ္
လို႔စစ္ေရးအရကုလသမဂၢကဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ဖို႔ဆံုးၿဖတ္ခဲ့တဲ့ၿဖစ္ရပ္သာပဲ။က်န္တဲ့ကိစၥေတြမွာဘယ္ေတာ့မွသေဘာတူညီမႈရခဲ့တာ
မဟုတ္ဘူး။ဒါေတာင္ကိုရီးယားစစ္ပြဲမွာဆိုဗီယက္နဲ႔တရုတ္ကလံုၿခံဳေရးေကာင္စီမွာမရွိဘူး။တကယ္လို႔ဆဒမ္ဟူစိန္ကိုၿဖဳတ္ခ်တံုးက
အာဏာရွင္စံနစ္ကိုၿဖဳတ္ခ်ၿခင္းဆိုတဲ့ေႀကြးေႀကာ္သံကိုသက္ေသၿပခ်င္တယ္ဆိုရင္လက္ေတြ႔လုပ္ၿပဖို႔ဗမာၿပည္ကိစၥကသက္ေသၿပရမဲ့
အရာပဲ။ ဒီမိုကေရစီၿမင့္တင္ေရးကိုတကယ္လုပ္မွာလား၊ ႏိုင္ငံေတာ္အက်ိဳးစီးပြားကိုပဲႀကည့္မွာလား။ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီမွာဘယ္လိုမွ
သေဘာမတူႏို္င္တဲ့အရာကိုတင္တင္ၿပီးေဆြးေႏြးေနတယ္ဆိုတာမီဒီယာၿပပြဲတခုသက္သက္လုပ္ေနတာလို႔က်ေနာ္တို႔ထင္တယ္။
တရုတ္နဲ႔ရုရွားကထိပ္တိုက္ဆန္႔က်င္ေနမယ္ဆိုတာသူတို႔သိတာေပါ့။တဘက္မွာတရုတ္ၿပည္နဲ႔စီးပြားေရးအပ်က္မခံသလို၊ ရွယ္ဗလြန္ကလည္းဗမာၿပည္ထဲမွာစီးပြားေရးဆက္လုပ္ေနတယ္။
လူထုအင္အားကိုပဲယံုတယ္ဆိုရင္ကိုယ့္ကိုမကူညီတဲ့ႏိုင္ငံေတြကိုသြားစဥ္းစားမေနနဲ႔။ အင္အားႀကီးႏိုင္ငံေတြကသူတို႔လုပ္ခ်င္တာလုပ္ေနတာ။ တတိယကမၻာ ႏိုင္ငံေတြဆီကသူတို႔ကိုဆန္႔က်င္ေနလည္းဂရုစိုက္မွာမဟုတ္ဘူး
အဓိကကေတာ့ကိုယ္ေရာက္ေနတဲ့ႏိုင္ငံကအစိုးရေတြရဲ႕မ်က္ႏွာ(၂)ဘက္ရပ္တည္ေနတဲ့မူေတြကိုဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္သင့္တယ္။
ေရရွည္ဆက္ဆံရမဲ့အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြရဲ႔ႏိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈ၊ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရးေရစီးကိုေလ့လာသင့္တယ္။
ပီကင္းအုိလံပစ္ပြဲေတာ္ကိုႀကိဳက္တဲ့သူကန္႔ကြက္ႏိုင္တယ္။ ခံစားမႈေတြကိုက်ေနာ္တို႔နားလည္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့အေမရိကန္ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီးပီကင္းအိုလံပစ္ဆန္႔က်င္ပြဲသြားလုပ္လို႔ကေတာ့ရႈပ္ကုန္ေရာ။
မပါးနပ္တဲ့၊အၿမင္မက်ယ္တဲ့ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈလို႔က်ေနာ္တို႔ထင္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ေက်ာင္းေတြမွာမလုပ္ပါဘူး။
ႏိုင္ငံေရးနားလည္တဲ့ေက်ာင္းသားေတြ၊သမိုင္းနားလည္တဲ့ူသူေတြကအဲ့ဒီကန္ပိန္းကိုေရွာင္ႀကတယ္။
ဘာလို႔လဲသိလား။တရုတ္ေတြရဲ႕မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ကိုဆြေပးလိုက္သလိုၿဖစ္သြားမွာစိုးလို႔။ တရုတ္ကိုခ်စ္လို႔မဟုတ္ဘူး။
ကုလသသမဂၢမွာတရုတ္ႏိုင္ငံကိုအဖြဲ႔ဝင္အၿဖစ္လက္မခံဖို႔ပိတ္ပင္တားဆီးခဲ့တဲ့သမိုင္းေတြကိုတရုတ္ေတြကေမ့မွာမဟုတ္ဘူး
ဆိုတဲ့သမိုင္းကိုသိေနလို႔။ ကဲ..ခုေတာ့ရွင္းေလာက္ပါၿပီ။ဗမာအစိုးရကိုအသက္ဆက္ေပးေနတာ
ရွယ္ဗလြန္နဲ႔အေမရိကန္ကုမၼဏီေတြလည္းပါတာေပါ့။
ကြန္ဒိုလီဇာလြိဳက္ ကိုသမၼတေဂ်ာ့အိတ္ဒဗလူဘုရွ္ကဘာလို႔အႀကံမေပးခဲ့တာလဲ။
စစ္အစိုးရကိုအသက္ဆက္ေပးမဲ့စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြမလုပ္ဖို႔ေပါ့။
က်ေနာ္တို႔သိတ္မအ ဖို႔လိုပါလိမ့္မယ္