စိမ့္ယိုေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းမ်ား

ဒီရက္ေတြမွာ အေမရိကန္ၿပည္ေထာင္စုအတြင္းကပါေမာကၡေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕လႈပ္ရွားမႈေတြ၊ေဆြးေႏြးမႈေတြ၊ ေဟာေၿပာပြဲေတြဆီမွာေရာက္ေနခဲ့တယ္။၂၀၀၁ခုႏွစ္စက္တင္ဘာ(၁၁)ရက္အတြင္းနယူးေယာက္ၿမိဳ႕က ကုန္သြယ္ေရးေမွ်ာ္စင္ႏွစ္ခုၿပိဳက်မႈမွာေသဆံုးသြားခဲ့တဲ့လူေတြရဲ႕သားသမီးတခ်ိဳ႕ြကလႈပ္ရွားမႈတခု
ကိုၿမွင့္တင္လိုက္ႀကတယ္။ သူတို႔က “ဒီမိုကရက္တစ္အမ်ိဳးသားညီလာခံ၊ ရီပတ္ပလင္ကန္အမ်ိဳးသားညီလာခံ နဲ႔ သမၼတမဲဆြယ္ပြဲေတြမွာေဟာေၿပာေနတဲ့ဘီလ္ကလင္တန္ ၊ ဂြ်န္မကိန္း၊ ဟီလာရီကလင္တန္၊ အိုဘားမား၊
ဂ်ဴလီဂူလီယာနီ၊ အပါအဝင္ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရးေကာင္စီက ေဒးဗစ္ေရာ့ကာဖဲလား
နဲ႔ေခါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႕ကို ေမးခြန္းထုတ္ေႏွာက္ရွက္ခဲ့တယ္။ သူတို႔ရဲ႕မွတ္တမ္းေတြ၊ ကင္မရာေတြကိုေပးဖို႔လံုၿခံဳေရးေတြက
ေၿပာဆိုဆြဲထုတ္ခဲ့ေပမဲ့သူတို႔ရဲ႕အသံေတြဟာတိတ္မသြားခဲ့ဘူး။ သူတို႔ က ဟီလာရီကလင္တန္မဲဆြယ္ပြဲေတြမွာသြားၿပီး
“ စက္တင္ဘာ (၁၁) ရက္တိုက္ခိုက္ခံရမႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စံုစမ္းမႈအသစ္ေတြလုပ္ဖို႔ ” ေတာင္းဆိုႀကတယ္။
ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရးေကာင္စီ ရဲ႕ေဟာေၿပာပြဲထဲသြားၿပီး“ဒီမယ္ ေဒးဗစ္ေရာ့ကာဖဲလား နဲ႔ ဘရက္ဇင္စကီး၊
ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ အႀကမ္းဖက္သမားေတြကို ဆင့္ေခၚလာသူေတြၿဖစ္တယ္၊
ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ ရာဇဝတ္မႈက်ဴးလြန္သူေတြၿဖစ္တယ္။” လို႔ေအာ္ဟစ္ေႏွာက္ရွက္ႀကတယ္။
ဘရက္စ္ဇင္စကီးတို႔အရမ္းေဒါသထြက္ႀကတယ္။ စိတ္မထိန္းႏိုင္ဘူး။
“မင္းတို႔ပါးစပ္ေတြပိတ္ၿပီးထိုင္လိုက္စမ္း” လို႔ၿပန္လွန္ေအာ္ဟစ္တယ္။
လံုၿခံဳေရးေတြေရာက္လာၿပီး သူတို႔ကိုဆြဲထုတ္တယ္။ သူတို႔ၿမွင့္လိုက္တဲ့ေမးခြန္းေတြက အမ်ားႀကီးပဲ။
ကုန္သြယ္ေရးေမွ်ာ္စင္ႏွစ္ခုနဲ႔ကပ္လွ်က္မွာ ရိွတဲ့ အေဆာက္အဦ (၇) ဟာ ေလယာဥ္တိုက္ခိုက္မႈမခံရပဲနဲ႔
ဘာလို႔တခုလံုးၿပိဳရတာလဲလို႔ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့ႀကတယ္။ သူတို႔ကိုင္ထားတဲ့ေႀကာက္စရာအေကာင္းဆံုး ပိုစတာေတြ၊
ဗန္နာေတြ ကေတာ့
“ 9/ 11 Attack is Inside Job ” စက္တင္ဘာ (၁၁) တိုက္ခိုက္မႈဟာအခ်င္းခ်င္းလုပ္ႀကံတာၿဖစ္တယ္
ဆိုတဲ့စာတမ္းေတြပဲၿဖစ္တယ္။ဘီလ္ကလင္တန္က အဲ့သလိုေၿပာဆိုေနတာကိုအရမ္းေဒါသထြက္တယ္။
ဟီလာရီကလင္တန္အတြက္မဲဆြယ္ပြဲတခုမွာ သူေဟာေၿပာေနတံုး၊ အဲ့ဒီပိုစတာေတြ၊ ေႀကြးေႀကာ္သံေတြကိုႀကားတဲ့အခါ
သူက“ ံHow Dare you ?ဘယ္လိုမ်ားေမးရဲလိုက္ႀကတာလဲ” လို႔ ေမးခြန္းၿပန္ထုတ္ခဲ့တယ္။
အဲ့ဒီေက်ာင္းသားေတြကသိတ္လြယ္တဲ့အုပ္စုေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ေတာ္ေတာ္ကို ေမႊတဲ့ေကာင္ေတြပဲ။
အေမရိကန္အစိုးရအာေဘာ္တခုၿဖစ္တဲ့ FOX NEWS AGENCY ေရွ႕ကိုသြားၿပီး၊ ေအာ္ဟစ္ႀကတယ္။
ႏိုင္ငံေရးပ်က္လံုးထုတ္ေနက်သတင္းဌာနကလူေတြ၊ သတင္းထုတ္ၿပန္ေနတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာသြားၿပီး
ေအာ္ဟစ္ဆႏၵၿပႀကတယ္။ အသံဆက္လႊင့္လို႔မရေတာ့ေလာက္ေအာင္အသံလႊင့္ဌာနေတြ ဒုကၡေရာက္ခဲ့ႀကတယ္။
နယူးေယာက္ၿမိဳ႕လည္၊ ႏိုင္ငံၿခားသားေတြအမ်ားဆံုးလာလည္ေနက်ေနရာၿဖစ္တဲ့ Time Square မွာသြားၿပီး
ခ်ီတက္ဆႏၵၿပႀကတယ္။ တခ်ိဳ႕ၿပည္သူေတြကလည္းသူတို႔ကိုမ်ိဳးခ်စ္စိတ္မရိွသူေတြအၿဖစ္ခါးခါးသီးသီးတံု႕ၿပန္ႀကတယ္။
ကင္မရာေတြကို ရိုက္ခြဲပစ္ႀကတယ္။ သူတို႔ဖက္ဒရယ္အေဆာက္အဦဆီေရွ႕ကိုသြားႀကတယ္။
ရဲေတြက “Terrorist Act အရမင္းတို႔ကို ရက္(၃၀) တြင္းတခုထဲမွာထည့္ထားလို႔ရတယ္ ” လို႔ၿခိမ္းေၿခာက္တယ္။


ေက်ာင္းသားေတြကလည္း အေမရိကန္ႏိုင္ငံရဲ႕လြတ္လပ္စြာေဟာေၿပာမႈေတြဆိုတာဘာလဲလို႔
ၿပန္လွန္ေမးခြန္းထုတ္ႀကတယ္။ ႀကည့္ရတာကေတာ့အစံုပဲ။
တကယ္ေတာ့အဲ့ဒီလိုၿဖစ္ပ်က္ေနတာကို အေမရိကန္ သတင္းမီဒီယာေတြမွာၿပေလ့မရိွပါဘူး။
Patriotic Act နဲ႔ Terrorist Act ကိုေက်ာ္လုပ္လို႔မရဘူးမို႔လား။
Alex Jones ဆိုတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကဦးေဆာင္ၿပီးသူတို႔လႈပ္ရွားေနတာေတြ၊အာဏာပိုင္ေတြနဲ႔ရင္ဆိုင္ေနရတာကို သတင္းရုပ္ရွင္မွတ္တမ္းေလးထုတ္ၿပီးတိုက္စစ္ဆင္မွ က်ေနာ္တို႔ႀကည့္ခဲ့ရတာ။
က်ေနာ္တို႔ၿမိဳ႕ကရုပ္ရွင္ရံုေလးကို ႀကာသာပေတးေန႔တိုင္းငွားၿပီးသူတို႔ကၿပည္သူေတြကိုလာႀကည့္ဖို႔ဖိတ္ေခၚခဲ့တယ္။ သတင္းမီဒီယာေတြကမၿပခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာတိုက္ခိုက္မႈမွာက်ဆံုးခဲ့ရတဲ့လူေတြရဲ႕မိသားစုေတြဆီက
အသံကုိ သူတို႔ကထုတ္ေဖၚခဲ့ႀကတယ္။သတင္းမီဒီယာေတြကိုၿပန္လည္စိန္ေခၚခဲ့တယ္။
တခ်ိဳ႔လူေတြက “People Power ၿပည္သူ႔အင္အားလို႕ထေအာ္ႀကတယ္”
တခါတေလေတာ့လည္းဗမာၿပည္လိုပါပဲ။အစိုးရဟာ ေသဆံုးခဲ့တဲ့မိသားစုဝင္ေတြဆီက
ေမးတဲ့ေမးခြန္းရဲ႕(၇၀) ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ကိုၿပန္လည္မေၿဖႀကားခဲ့ဘူးလို႔ဆိုတယ္။
( တခုေတာ့ရိွပါတယ္။ ခံစားမႈနဲ႔ေမးတဲ့ေမးခြန္းေတြကိုႏိုင္ငံေရးအၿမင္အရေၿဖဖို႔ခက္တယ္နဲ႔တူတယ္)
မွတ္တမ္းေခြေလးကိုႀကည့္ၿပီးေတာ့ အင္ဂ်င္နီယာေတြၿဖစ္ခဲ့ဘူးတဲ့က်ေနာ္တို႔ကိုေမးခြန္းေတြေမးတယ္။
အေဆာက္အဦၿပိဳတာေတြကိုအင္ဂ်င္နီယာ ရႈေထာင့္ကေၿပာၿပေပးဖို႔.. ဘာညာေပါ့။ က်ေနာ္က
“တခါတေလဘာမွ ဝင္မပါပဲတိတ္တိတ္ကေလးေနပါရေစ” လို႔ဟာသလုပ္ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္ေၿပာရတယ္။
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း“တဆိတ္ေလာက္၊ မင္းပါးစပ္ကေလးပိတ္ထားစမ္း” လို႔ သတိေပးေနရတယ္။
Terrorist Act ဆိုတာ အခ်ိန္မေရြးတခုခုၿဖစ္သြားႏိုင္တယ္။
“လူတိုင္းတိုင္းဘာသာမေရြး၊ အသားအေရာင္မေရြး လြတ္လပ္စြာထုတ္ေဖၚေဟာေၿပာႏိုင္သည္”
ဆိုတဲ့ American Constitution ထဲက First Amendment မွာေၿပာခဲ့သလိုမ်ိဳးခုေခတ္မွာသိတ္ၿဖစ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ အေမရိကန္ၿပည္ေထာင္စုက အႀကမ္းဖက္သမားေတြနဲ႔စစ္ပြဲေတြခင္းေနရတဲ့အခ်ိန္မို႔လား။
ထူးၿခားတာတခုေတာ့ေၿပာစရာရိွတယ္။
စက္တင္ဘာ(၁၁)ရက္တိုက္ခိုက္မႈမွာလူေပါင္း(၃၀၀၀)နီးပါးေသဆံုးခဲ့ေပမဲ့အေဆာက္အဦၿပိဳၿပီး လႊင့္စင္က်လာတဲ့ဖုန္မႈန္႔ေတြေႀကာင့္အဆုတ္ေရာဂါအမ်ိဳးမ်ိဳးရၿပီး ေသမတတ္ခံစားေနရတဲ့
လူေပါင္း(၅)ေသာင္းနီးပါးရိွလာတယ္လို႔ဆိုတယ္။( ၇ ႏွစ္အတြင္းမွာေပါ့)
(အဲ့ဒီတံုးကမက္ဟန္တန္ေအာက္ပိုင္းကေလထုဟာအႏၱရယ္ကင္းပါတယ္၊ရႈရႈိက္လို႔ရပါတယ္ လို႔နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ကေၿပာႀကားခဲ့ဘူးတယ္)၊
ၿပႆနာကအႀကမ္းဖက္သမားေတြကအေဆာက္အဦကိုေလယာဥ္ေတြနဲ႔တိုက္ခိုက္ၿပီးၿပီးခ်င္း ၊
မီးေလာင္ေနတဲ့အေဆာက္အဦထဲကဒဏ္ရာရေနတဲ့သူေတြကိုကယ္ဖို႔သြားခဲ့ႀကတဲ့မီးသတ္သမားေတြလည္း
ဒီေရာဂါေတြရေနတယ္။တခ်ိဳ႕ကအသက္ရွင္ေနထိုင္ဖို႔လအနည္းငယ္ေလာက္ပဲက်န္ေတာ့တယ္လို႔ဆိုတယ္။
သူတို႔အတြက္အေၿခခံေဆးဝါးကုသေပးခြင့္ကိုအစိုးရကလုပ္ေပးဖို႔ပ်က္ကြက္ခဲ့တယ္လို႔ဆိုတယ္။ ဒီလိုက်န္းမာေရးထိခိုက္ေနတဲ့နယူးေယာက္သားေတြအတြက္ေဆးဝါးကုသခအၿဖစ္ကြန္ဂယက္ကိုတင္ၿပခဲ့ေပမဲ့ ကြန္ဂယက္ကအေႀကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးၿပၿပီးပယ္ခ်ခဲ့တယ္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ၊ ေဖေဖၚဝါရီလက်မွပဲကြန္ဂယက္ကေဒၚလာ (၁၂ သန္းခြဲ) ခ်ေပးခဲ့တယ္လို႔မွတ္တမ္းေခြထဲမွာဆိုထားတယ္။
ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ စိတ္ဝင္စားတဲ့လူေတြေလ့လာေရးစာတန္းေတြလုပ္ႀကေပါ့ ။
ကလင္တန္တို႔ အရမ္းေဒါသထြက္တဲ့ မွတ္တမ္းရုပ္ရွင္ေခြေလးက “ 9/11 Truth Rising” လို႔ေခၚတယ္။
Google Search မွာ ရွာရင္လည္းရႏိုင္တယ္ထင္တယ္။