လင္းယုန္တေကာင္ရဲ႕အနီေရာင္စုတ္ခ်က္

ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္က်ဆံုးၿခင္းအႏွစ္(၃၀)ေၿမာက္အထိမ္းအမွတ္အၿဖစ္၊သူနဲ႔အတူကြ်န္းမွာတိုက္ပြဲဝင္ခဲ့တဲ့ရဲေဘာ္ေတြက
စာအုပ္ေလးမွာအမွတ္တရေရးဂုဏ္ၿပဳလိုက္ႀကတယ္။ကြ်န္းတိုက္ပြဲေတြကစိတ္ဝင္စားစရာ၊ရင္ႏွင့္စရာ...ၿပီးေတာ့အေလးၿပဳစရာ
ေကာင္းတယ္။က်ေနာ္တို႔ေခတ္မွာစစ္အစိုးရမေကာင္းတာကိုလူတိုင္းသိတယ္။သူတို႔ေခတ္တံုးက..လူသူေဝးတဲ့ေနရာ..ကြ်န္းမွာ
ႏွိပ္စက္ခံခဲ့ရတာသိတဲ့သူနည္းပါးလိမ့္မယ္။သမိုင္းမွာသိမ္းထားရမဲ့မွတ္တမ္းေတြလို႔ဆံုးၿဖတ္ခဲ့တယ္။

အဲ့သလိုအေႀကာင္းအရာေတြဖတ္တိုင္းစိတ္ထဲမွာမေကာင္းဘူး။တိုင္းၿပည္ကိုခ်စ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြဗမာၿပည္မွာဘယ္ေလာက္
ထပ္ၿပီးေပးဆပ္ႀကရအံုးမွာလဲ။
“ကြ်န္းမွာဘာသာၿပန္စာေပေတြေရးေနတဲ့ဆရာဗန္းေမာ္တင္ေအာင္နဲ႔ဆရာၿမသန္းတင့္”အပါအဝင္
ႏိုင္ငံေရးသမားအားလံုးရဲ႕ဇြဲ၊ႀကံ႕ႀကံ႕ခံထားတဲ့ယံုႀကည္မႈေတြကိုဖတ္ရတိုင္းႀကက္သီးထေနမိတာအမွန္ပဲ။

တကယ္တမ္းက်ေတာ့ က်ေနာ္ကဆရာဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ကိုၿမင္ဘူးတာမဟုတ္ဘူး။
ဒါေပမဲ့သူရဲ႕မခင္နီႏွင့္ဝတၴဳတိုမ်ား၊အညတရႀကက္ေတာ၊အႏုစႀကၤာဝဋာႏွင့္အနႏၱစႀကၤာ၊
ကိုလိုနီေခတ္ၿမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သမိုင္း...အမ်ားႀကီးပဲ။ဗမာစာေပေတြ၊ႏိုင္ငံေရးစာအုပ္ေတြကိုေလ့လာဖို႔က်ေနာ့္ကိုညႊန္ႀကားေပးတဲ့သူက
..ေအာင္လင္း၊ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္၊ႏိုင္ဝင္းေဆြ၊ေက်ာ္ေအာင္၊ၿမသန္းတင့္၊လင္းယုန္ဂ်ာနယ္၊တာရာမဂၢဇင္း၊
အပါအဝင္ထုတ္ေဝခြင့္မရတဲ့စာအုပ္ေတြကိုစီးရီးလိုက္ဖတ္ခိုင္းတယ္။ေနာက္ေတာ့ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ရဲ႕
လင္းယုန္အေတာင္ပံခတ္သံေတြက်ေနာ့္ဝိဥာည္ေတြဆီပူးကပ္လာတယ္။

ႏိုင္ငံေရးကိုစတင္ပါဝင္ခဲ့တယ္။စိတ္ပ်က္စရာေတြႀကံဳတိုင္း“ငါ့အၿဖစ္ကသူတို႔ေလာက္မဆိုးေသးပါဘူးေလ။”လို႔ေၿဖသိမ့္ရတယ္။
စာအုပ္ေတြကအဓိကသင္ႀကားေပးတာအဲ့ဒါပါပဲ။စိတ္ဓါတ္ေတြကိုခိုင္မာေအာင္တြန္းအားေပးတယ္။ႏိုင္ငံေရးသမားတေယာက္ေနရမဲ့
က်င့္ဝဋ္ေတြကိုသင္ႀကားတယ္။ကိုယ္က်င့္တရားေတြကိုထိန္းေက်ာင္းေပးတယ္။

၁၉၈၉မွာေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈတခုကိုပါဝင္ခဲ့ရင္းအက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာေရာက္ေတာ့က်ေနာ္တို႔အခန္းငယ္ေလးထဲမွာဆံုႀကတယ္။
က်ေနာ့စိတ္ထဲမွာႏွစ္ကြ်န္းၿပန္သံမဏိႏွစ္ဦးစာအုပ္ထဲကေလထီးဦးအုန္းေမာင္နဲ႔သခင္ေဖေဌးတို႔ရဲ႕စိတ္ဓါတ္ေတြကိုသြားသတိရရင္း
စိတ္ကိုေအးေအးေဆးေဆးတည္ၿငိမ္ေအာင္ထိန္းရင္းလမ္းေလွ်ာက္ေနမိတယ္။အၿပင္မွာေမွာင္ေနၿပီ။ဘာေတြဆက္ၿဖစ္လာအံုးမွာလဲ။
က်ေနာ္ရင္ဆိုင္ရမဲ့အခက္အခဲေတြကိုစာအုပ္ထဲကႀကံ႕ႀကံ႕ခံခဲ့တဲ့လူေတြနဲ႔ႏႈိင္းယွဥ္စဥ္းစားတယ္။တုိက္ပြဲေတြထဲမွာေနေပ်ာ္ေအာင္
ဒီစာအုပ္ေတြကပဲသင္ႀကားေပးခဲ့တယ္။

ညာဘက္မွာ“ႀကိဳက္မိတဲ့စာ”အခန္းက႑ေလးတခုရိွတယ္။
ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္ရဲ႕ကြ်န္းၿပန္ရဲေဘာ္ေတြစုထုတ္ထားတဲ့စာအုပ္ေလးကိုဖတ္ေစခ်င္ပါတယ္။


The rest of the post