စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈ၊ ဇိမ္ခံရုပ္ရွင္ကားမ်ားႏွင့္ႏုိင္ငံေရးကစားပြဲမ်ား

Denzel Washington ရဲ႕ Equalizer ရုပ္ရွင္ကားသစ္ေလး ကို သြားႀကည့္မိတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ကားေတြက မ်ားေသာ အားၿဖင့္ေကာင္းတတ္တယ္မို႔လား။ ဒီကား ကေတာ့ တကယ့္ကုိ အံ့မခန္းပါပဲ။ သူတေယာက္တည္း နဲ႔ ရွရွား မာဖီးယား ဂုိဏ္းကို အၿပတ္ၿဖိဳေတာ့တယ္။ သူလည္း တၿဖည္းၿဖည္း နဲ႔ ရမ္ဘို လို ၿဖစ္လာတယ္။

အေမရိကားက ရုရွားဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္ေတာင္ မကဘူး။ ေမာ္စကိုထိ လိုက္ၿပီး ႏွိမ္ႏွင္းလိုက္ေသးတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မင္းသားက ေဘာစတြန္ၿမိဳ႕ ရဲ႕ ရပ္ကြက္တခုမွာ ေအာင္ၿမင္သူအၿဖစ္ တိတ္တိတ္ေလးေနထိုင္တယ္။ ရုပ္ရွင္အၿပီး အၿပင္ကို ထြက္လာေတာ့ Do you love Russian Girl ဆိုတဲ့ Escort Service ပိုစတာႀကီးက ေလွာင္ေနသလိုပဲ။ တကယ္ေတာ့ အေမရိကားမွာ Human Trafficking လို႔ ေခၚတဲ့ လူကုန္ကူးမႈက အႀကီးမားဆံုးတည္ရိွေနတယ္။ ရဲေတြကလည္း ၿခစား အက်င့္ပ်က္ေနေတာ့ ဘယ္လိုမွ ႏွိမ္ႏွင္းလို႔မရဘူး။ FBI သတင္းရပ္ကြက္မွာဆို ဘယ္ဂိုဏ္းမွာ ဘယ္သူေသရင္ ေခါင္းေဆာင္သစ္က ဘယ္သူလာမယ္ တရားဝင္သိေနႀကေပမယ့္၊ ဘယ္လိုမွ ဖမ္းလို႔မရ။ သူတို႔ကလည္း ေငြယူထားတဲ့ အထဲ ပါေနသလား မသိပါဘူး။ ရုပ္ရွင္ကားမေကာင္းတာ ထားလိုက္ပါ။
အေမရိကားက ရုပ္ရွင္ရံုေတြအေႀကာင္း ေၿပာခ်င္တယ္။ ကိုယ္ကလည္း ရုပ္ရွင္ႀကိဳက္ေတာ့ member card လုပ္ထားတယ္။

ထူးထူးၿခားၿခား ကိုယ္ေနတဲ့ ရပ္ကြက္ထဲမွာ ရုပ္ရွင္ရံုေတြက ၂၀၁၂ ခုႏွစ္က စၿပီး အပ်ံစားၿဖစ္သြားတယ္။ ရုပ္ရွင္ရံုခံုေတြက အိပ္ယာေတြလို ေနာက္ကို လွန္ၿပီး သက္ေတာင့္သက္သာႀကည့္လို႔ရသလို၊ ကားမေကာင္းရင္ အိပ္လို႔ရတယ္။ အရင္က ခံုအေရအတြက္ ထက္၊ တဝက္ေလာက္ေလ်ာ့ပစ္လိုက္တယ္။ အၿပင္အဆင္ကလည္း ကမ္းေၿခတခုမွာ ေရာက္ေနသလိုမ်ိဳးေပါ့။ ေနာက္မွ သိတာ Dalian Wanda Group လို႔ ေခၚတဲ့ တရုတ္ကုမၼဏီ က ဝယ္လိုက္တာတဲ့။

Dalian Wanda Group က ပီကင္းမွာ ဗဟိုၿပဳၿပီး၊ အဆင့္ၿမင့္ ေဟာ္တယ္ (၅၅) ခု၊ ကုန္တိုက္ေပါင္း ( ၇၈) ခု၊ Wanda ပလာဇာ ( ၈၈) ခု၊ ရုပ္ရွင္ရံုေပါင္း (၁၃၀၀) နီးပါး နဲ႔ တၿခားစီးပြားေရးလုပ္ငန္းအမ်ားအၿပားပိုင္တယ္။ တရုတ္ၿပည္မွာ အင္မတန္ ခ်မ္းသာတဲ့ ကုမၼဏီေတြ အနက္ တခုအပါအဝင္ၿဖစ္တယ္။ Dalian Wanda Group က အေမရိကားမွာရိွတဲ့ AMC ရုပ္ရွင္ရံုေတြအားလံုးကို ( 2.6 B) ေစ်းနဲ႔ဝယ္ယူခဲ့တယ္။ အေမရိကားနဲ႔ ကေနဒါမွာ AMC ရုပ္ရွင္ရံုေပါင္း ၃၅၀ နီးပါးရွိတယ္။ တရုတ္ၿပည္မွာ (၈၈) ခုရိွတယ္။ AMC ပိုင္တဲ့ ရုပ္ရွင္ကားေပါင္း (၅၀၀၀) ေက်ာ္လည္း အေရာင္းအဝယ္လုပ္တဲ့ အထဲမွာ ပါတာေပါ့။ တရုတ္ေတြက တကယ္ခ်မ္းသာၿပီဆိုရင္ ရုပ္ရွင္ရံုမွာကအစ ၊ ဇိမ္ခံႀကည့္တယ္။ ထူးၿခားတာက ဒီရပ္ကြက္က အၿဖဴေတြ အမ်ားဆံုးေနတဲ့ ရပ္ကြက္။ လူမည္း ဆိုလို႔ မရိွသေလာက္ပဲ။

ဒါေပမယ့္ ရုပ္ရွင္ကားက နာမည္ႀကီးလူမည္း မင္းသား ဒန္ဇဲဝါရွင္တန္ ရဲ႕ ကား ဆိုေတာ့ ပရိႆတ္ကလည္း လူမည္းေတြ မ်ားတယ္။ ဘယ္က လာႀကည့္ႀကသလဲ မသိပါဘူး။ ပံုမွန္ဆို မရိွပါဘူး။ ရုပ္ရွင္ရံုကလည္း အိပ္ႀကည့္လို႔ရတယ္ ဆိုေတာ့ ဒုကၡေရာက္ေတာ့တာပဲ။ ေဘးႏွစ္ဘက္လံုးမွာ လာႀကည့္တဲ့သူေတြက တကယ့္ကို ဟဲဗီးေတြပဲ။ Equalizer ရုပ္ရွင္ကားထဲမွာေတာ့ တဒိုင္းဒိုင္းပစ္၊ ဗံုးေတြေပါက္ကြဲ ေဘးနားက အမည္းမေတြကလည္း ခံုလွန္ၿပီး အိပ္လိုက္ႀကတာ။ ေဟာက္သံေတြက ေသနတ္သံေတြနဲ႔ အၿပိဳင္ပဲ။ အေမရိကန္မင္းသားကေတာ့ လူဆိုးေတြကို ေအာင္ႏိုင္ေနၿပီ။ ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႕မွာ တရုတ္ေတြက ရုပ္ရွင္ရံုပိုင္တယ္။ အမည္းေတြက ရုပ္ရွင္ရံုထဲလာၿပီး တေခါေခါ အိပ္ေနတယ္။ ကိုယ္လည္း စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ နဲ႔ တေယာက္ၿပီး တေယာက္ေသေနတဲ့ ရုပ္ရွင္ကားၿပင္ႀကီးကို ႀကည့္ရင္း အိမ္ၿပန္ရင္ ေကာင္းမလား၊ ဆက္ႀကည့္ရင္ ေကာင္းမလား စဥ္းစားေနတယ္။ ဒီလို နဲ႔ ရုပ္ရွင္ၿပီးသြားတယ္။ တကယ္ေတာ့ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈ၊ ဇိမ္ခံမႈမ်ား ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးဝါဒၿဖန္႔မႈမ်ား ဆိုတာ ေဟာလိဝုဒ္က ရုပ္ရွင္ကားေတြ ရဲ႕ ဇာတ္ညႊန္းတခုေလာက္သာ ----