သံသယစိတ္ကို တုန္႔ၿပန္ႀကသူမ်ား

Saturday, May 19, 2012, 6:30 PM

Post your comment Post Comment | Email this to your friend 0 comments
ေနေအာင္ေအာက္မွာ အသစ္အဆန္းတခုမွ မရိွပါဘူး။ လမ္းမေတြအားလံုး ေရာမၿမိဳ႕ဆီကို သြားတယ္။ လူေတြက မင္းကိုၿဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ငါ ကလည္း မင္းကို လႈပ္ႏိုးႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ မင္းဘာသာႏိုးထ ႏိုင္ပါတယ္။ ငါက မင္းကို ကုစားေပးႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ မင္းဘာသာ မင္း ကုစားႏိုင္ပါတယ္” ဂြ်န္လင္ႏြန္ ( The Beatles ) ၂၀၀၀ ခုႏွစ္မွာ ဂြ်န္လင္ႏြန္ရဲ႕ ရုပ္ထုႀကီးကို က်ဴးဘားႏိုင္ငံရဲ႕ ဟားဗားနားပန္းၿခံေရွ႕မွာ တည္ေဆာက္ခြင့္ရခဲ့တယ္။ ရုပ္ထုဖြင့္ပြဲကို ေရွ႕ဆံုးတန္းက လာေရာက္ထိုင္ႀကည့္ေနသူက က်ဴးဘားႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ ဖီဒယ္ကပ္စထရို ။ ဂြ်န္လင္ႏြန္ ရဲ႕ ရုပ္ထု ကို ေတြေတြႀကီးစူးစိုက္ႀကည့္ေနတဲ့ ကပ္စထရို ရဲ႕ မ်က္လံုးအိမ္ထဲမွာ၊အတိတ္ရဲ႕ေသြးညွီနံ႕ေတြ၊ နာက်င္မႈေတြ နဲ႔ ၿခိမ္းေၿခာက္မႈေတြ၊ ရီေဝကြဲအက္စြာ တည္ရိွေနမွာ အမွန္ပဲ။ “ မေန႔ကပဲ က်ေနာ့ကို ခရူးရွက္က ဖံုးဆက္ေၿပာတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ဆိုဗီယက္ေရတပ္ဟာ ေနာက္ကိုၿပန္ဆုတ္သြားမွာ မဟုတ္ဘူး လို႔ ဆိုတယ္။ က်ေနာ္တို႔ က်ဴးဘားႏိုင္ငံတြင္းမွာလည္း ေရာက္ရိွလာေတာ့မဲ့ ဒံုးပ်ံေတြအတြက္ ၿပင္ဆင္ေနႀကတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြကလည္း စိတ္အားတက္ႀကြ လို႔၊ ေဟာ- ခုေတာ့ ဆိုဗီယက္ေရယာဥ္ေတြ ၿပန္လည္ဆုတ္ခြာသြားၿပီ” တဲ့ ဖီဒယ္ကပ္စရို ရဲ႕ အင္တာဗ်ဴးတခုမွာ နာနာက်င္က်င္ခံစားေနရတာကို ေတြ႔ေနရတယ္။ က်ဴးဘားဒံုးပ်ံ ၿပႆနာကိုၿပန္ေလ့လာႀကည့္မယ္ဆိုရင္ ဆိုဗီယက္ေခါင္းေဆာင္ ခရူးရွက္က ဖီဒယ္ကယ္စထရို နဲ႔ က်ဴးဘားကြန္ၿမဴနစ္ ေတြကို သစၥာေဖာက္ခဲ့သလို၊ အေမရိကန္သမၼတ ဂြ်န္အက္ ကေနဒီ ကလည္း ကပ္စထရို အစိုးရကို ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္တဲ့ က်ဴးဘားဒီမိုကရက္တစ္အင္အားစုေတြကို သစၥာေဖာက္ခဲ့တယ္။ တတိယကမၻာ ႏိုင္ငံေတြမွာေတာ့ ၿပည္တြင္းစစ္ပြဲေတြ အရွိန္ၿမင့္လာခဲ့ၿပန္တယ္။ သစၥာေဖာက္ခံရမႈေတြနဲ႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ႏိုးလာတဲ့ “ဟားဗားနား” ၿမိဳ႕ဆီမွာေတာ့ ကားလ္မာကၡ္ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့သလိုမ်ိဳး တည္ေဆာက္လို႔ မရႏိုင္ဘူး ဆိုတာကို လက္ေတြ႔ဘဝအေတြ႕အႀကံဳေတြက သက္ေသၿပခဲ့တယ္။ စာမ်က္ႏွာေတြေၿပာင္းသြားခဲ့တယ္။ က်ဴးဘားေတာ္လွန္ေရးလုပ္ေဖၚကိုင္ဘက္တခ်ိဳ႕ ေထာင္ဒဏ္ႏွစ္ရွည္ေတြက်သြားတယ္။ တခ်ိဳ႕ ပစ္သတ္ခံခဲ့ရတယ္။ “ၿပည္သူ႔ ဒီမိုကေရစီ” ဆိုတဲ့စကားလံုးရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ သံသယေသြးေတြ ထင္စြန္းေနတယ္။ တခါတံုးက ဖီဒယ္ကပ္စထရို ရဲ႕ ကမၻာေက်ာ္တရားခြင္ေလွ်ာက္လွဲခ်က္မ်ား ကို ဖတ္ၿပီး မတရားမႈကို ရႈတ္ခ်ဖို႔ အတြက္ လမ္းမေပၚ ထြက္လာခဲ့ဘူးတဲ့ က်ေနာ္တို႔ တေတြ၊ အႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ လူထုနဲ႔ေဝးသြားတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးသမားတခ်ိဳ႕ကို ထိပ္တိုက္ၿပန္ေတြ႕လိုက္ႀကတယ္။ က်ဴးဘားႏိုင္ငံရဲ႕ အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာ ဘဝပ်က္ေနတဲ့သူေတြရိွတယ္။ ရန္သူကို လက္ညွိဳးထိုးရမယ္ရွာၿပီး ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း အၿပတ္ရွင္းႀကတဲ့ လက္ဦးမႈယူ ဂုဏ္သိကၡာဖ်က္ပြဲေတြရိွတယ္။ ၿမိ႕ၿပင္မွာ ရက္ရက္စက္စက္ ပစ္ခ်ခံခဲ့ရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတခ်ိဳ႕ရိွတယ္။ လြတ္လပ္တဲ့ အာရွအသံရဲ႕ စက္တင္ဘာ (၆) ရက္၊ အဂၤ ါေန႔ညပိုင္းအစီအစဥ္မွာ တက္ဆက္ခဲ့တဲ့ေဆာင္းပါးေလးပါ။ ေသာတရွင္မ်ားခင္ဗ်ား The Beatles ေတးဂီတ အဆိုေတာ္ ဂြ်န္လင္ႏြန္ ရဲ႕ “စစ္ပြဲေတြေနာက္ထပ္အလိုမရိွေတာ့” အဆိုအမိန္႔ေတြကို မွတ္မိႀကပါလိမ့္မယ္။ ၂၀ ရာစုကို ဆြဲကိုင္လႈပ္ရမ္းႏိုင္စြမ္းရိွတဲ့သူတို႔ရဲ႕ အႏုပညာဖန္တီးမႈဟာ ဆယ္ေက်ာ္သက္လူငယ္ေတြကို အရူးအမူးစြဲလန္း ေစႏိုင္ ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ဴးဘားႏိုင္ငံမွာေတာ့ ၁၉၆၀- ၂၀၀၀ ကာလထိ The Beatles ၊ ရိုးလင္းစတုန္းအပါအဝင္ အေနာက္တိုင္း ေရာ့ခ္ ဂီတေတြကို ပိတ္ပင္တားဆီးခဲ့ပါတယ္။ “ ၁၉၅၉ က်ဴးဘားေတာ္လွန္ေရးက အစဦးမွာေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားစရာေတြ၊ အားတက္ဂုဏ္ယူဘြယ္ ေတြနဲ႔ ၿပည့္ႏွက္ေနခဲ့တယ္။ က်ဴးဘားအာဏာရွင္ဘာတစၥတာ အစိုးရကို အန္တုစိန္ေခၚတဲ့ ဖီဒယ္ကပ္စထရို ရဲ႕ ကမၻာေက်ာ္တရားခြင္ေလွ်ာက္လဲခ်က္ေတြ၊ ခ်ီေကြဘားရား နဲ႔ ႏိုင္ငံတကာ ေတာ္လွန္ေရးဝါဒီေတြရဲ႕ နယ္ခ်ဲ႕႔စံနစ္ကိုၿဖိဳခ်ဖို႔ႀကိဳးစားခ့ဲတာေတြ၊ အာဖရိက၊ လက္တင္အေမရိက နဲ႔ အာရွတိုက္ဆီကို ရိုက္ခပ္ကူးစက္ခဲ့တဲ့ လြတ္ေၿမာက္ေရးလိႈင္းေတြ- က်ေနာ္တို႔ ကြ်န္းႏိုင္ငံအေသးေလးကေန အဖိႏိွပ္ခံေနရသူေတြရဲ႕ ဝိညာဥ္ေတြကို ရိုက္ႏိုးခဲ့ႀကတယ္” ဖီဒယ္ကပ္စထရိုကို လုပ္ႀကံေရး၊ က်ဴးဘားမစ္ဆိုင္းအႀကပ္အတည္းနဲ႔ စစ္ေအးကာလအတြင္းမွာ ၿဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ တတိယႏိုင္ငံေတြဆီက ၿပည္တြင္းစစ္ပြဲေတြဟာ သင္ခန္းစာယူစရာ အေကာင္းဆံုး ၿပယုဒ္ေတြ ၿဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ၿပည္သူ႔က်န္းမာေရးေဆးေပးခန္းေတြ နဲ႔ လူမႈဖူလႈံေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ ေက်ာ္ႀကားခဲ့တဲ့ က်ဴးဘားႏိုင္ငံဟာ ဆိုရွယ္လစ္ခရီးလမ္းကို ေၿဖာင့္ၿဖဴးညင္သာစြာ သြားႏိုင္သေယာင္ေယာင္ထင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၁၉၉၁ ဆိုဗီယက္ၿပည္ေထာင္စုႀကီး ၿပိဳကြဲသြား အၿပီးမွာေတာ့ က်ဴးဘားႏိုင္ငံလည္း အေထြေထြ အႀကပ္အတည္းနဲ႔ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။ က်ဴးဘားေခါင္းေဆာင္ ဖီဒယ္ကပ္စထရိုဟာ သူရဲ႕ ၿငိဳးသူရန္ဘက္ၿဖစ္တဲ့ အရင္းရွင္ကမၻာဆီက ႀကံစည္မႈေတြကို ေႀကာက္လန္႔တႀကားတုန္႔ၿပန္ရင္း၊ သူ႔ရဲ႕လုပ္ေဖၚကိုင္ဘက္ေတြအေပၚမွာလည္း သံသယစိတ္နဲ႔ဆက္ဆံ၊ လူထုကို ပိုမိုဖိႏိွပ္တဲ့ ႀကိဳးနီ ေပၚလစီေတြကို သံုးလာခဲ့ပါတယ္။ “ ဆိုဗီယက္ၿပည္ေထာင္စုမွာ မီဟိုင္းေဂၚဗာေခ်ာ့ရဲ႕ ပြင့္လင္းမႈနဲ႔ စီးပြားေရးအေဆာက္အဦကို ၿပန္လည္ပံုေဖၚတဲ့ လုပ္ငန္းေတြ စတင္လိုက္ကတည္းက ကပ္စထရို နဲ႔ သူ႔ရဲ႕လုပ္ေဖၚကိုင္ဘက္ေတြႀကားမွာ အယူအဆေတြကြဲၿပားလာခဲ့တယ္။ က်ဴးဘားကြန္ၿမဴနစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြထဲမွာလည္း လူထုအသံကို ေလးေလးစားစားနားေထာင္ၿပီး ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲေရး လုပ္ခ်င္သူေတြရိွေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုသေဘာထားေပးသူေတြ “ တန္ၿပန္ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြ” ဆိုၿပီး၊ ဖမ္းဆီးခဲ့ပါတယ္။ ကြန္ၿမဴနစ္ကမၻာၿပိဳကြဲမႈနဲ႔အတုူ ဖီဒယ္ကပ္စထရို ရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရးအေပၚ သစၥာေဖာက္မႈေတြကလည္း စတင္လာခဲ့ပါတယ္။ အဆုိးဆံုးလုပ္ရပ္ကေတာ့ က်ဴးဘားေတာ္လွန္ေရးကို အသက္ထပ္ၿပီး ယံုယံုႀကည္ႀကည္လုပ္ေဆာင္လာခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေအာ့ခ်ဳိရာ ကို မတရားသၿဖင့္စြပ္စြဲၿပီး သတ္ၿဖတ္အၿပစ္ေပးခဲ့ၿခင္းပဲၿဖစ္ပါတယ္။ ေအာ့ခ်ိဳရာ ဟာ အာဖရိက၊ အာရွ တိုက္ဆီက လြတ္ေၿမာက္ေရး ေပ်ာက္ႀကားတပ္ေတြကို စစ္သင္တန္းေပးခဲ့သူ၊ က်ဴးဘားႏိုင္ငံကို ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲေရးလုပ္ခ်င္သူအၿဖစ္ ဂုဏ္သတင္းေမႊးခဲ့ပါတယ္။ ကပ္စထရိုဟာ သူ႕အတြက္ အႏၱရာယ္အရိွဆံုးသူအၿဖစ္ၿမင္လာခဲ့တာေႀကာင့္ ခုလိုလက္ဦးမႈယူ သုတ္သင္ရွင္းလင္း လိုက္ၿခင္း ၿဖစ္ပါတယ္။ တန္ၿပန္ေတာ္လွန္ေရးသမားအၿဖစ္စြပ္စြဲခံရၿပီး ပစ္သတ္ခံသူေပါင္း တေသာင္းခြဲေက်ာ္ရိွခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲ ခ်င္သူေတြရဲ႕ ဆႏၵကို ထိန္းခ်ဳပ္လို႔မရခဲ့ပါဘူး။ ၁၉၉၄ မွာ “ေမာ္လီကြန္နာဇို” လူထုအံုႀကြမႈဟာ ကပ္စရိုကို ထိတ္လန္႔ေစခဲ့ပါတယ္။ က်ဴးဘားၿပည္သူေတြဟာ လမ္းမေတြေပၚထြက္လာၿပီး၊ တိုင္းၿပည္ကို ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲေရးလုပ္ဖို႔ ေဆာ္ႀသခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ဴးဘားကြန္ၿမဴနစ္ပါတီဟာ ပစ္ခပ္ၿဖိဳခြဲမႈေတြနဲ႔ အေၿဖေပးခဲ့ပါတယ္။ “ အီရတ္စစ္ပြဲ နဲ႔ အာဏာရွင္ ဆဒမ္ဟူစိန္ က်ဆံုးမႈဟာ က်ဴးဘားၿပည္သူေတြကို အားတက္ေစခဲ့တယ္။ ဒါေႀကာင့္လည္း ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလမွာ က်ဴးဘားႏိုင္ငံရဲ႕ ထင္ရွားတဲ့ သတင္းစာဆရာေတြ၊ အႏုပညာသည္ေတြဦးေဆာင္ၿပီး ပြင့္လင္းလြတ္လပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးစံနစ္တခုကို ေၿပာင္းလဲေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုလႈပ္ရွားခဲ့ႀကၿပန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကပ္စထရိုအစိုးရဟာ တက္ႀကြလႈပ္ရွားသူ ၇၅ ေယာက္ကို ဖမ္းဆီးခဲ့ၿပီး ေထာင္ဒဏ္ (၁၄) ႏွစ္မွ (၂၇) ႏွစ္အထိ ၿပစ္ဒဏ္ေပးခဲ့တယ္။ ( Black September)ဘလက္ စက္တင္ဘာအၿဖစ္လူသိမ်ားခဲ့တယ္” ဘလက္စက္တင္ဘာလႈပ္ရွားမႈဟာ ေႀကကြဲဘြယ္အၿဖစ္ဆိုးေတြနဲ႔ ရပ္တန္႔အဆံုးသတ္မသြားခဲ့ပါဘူး။ ဖမ္းဆီးခံရတဲ့ ဂ်ာနယ္လစ္ေတြနဲ႔ အႏုပညာသည္ေတြရဲ႕ အမ်ိဳးသမီးေတြ၊ သားသမီးေတြဟာ ေနာက္ႏွစ္ပတ္အႀကာမွာ Ladies in White အဖြဲ႔ကို စတင္ဖြဲ႕စည္း လိုက္ႀကပါတယ္။ အၿဖဴေရာင္ဆိုတာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ႕သေကၤတၿဖစ္တယ္။ သူတို႔ရဲ႕ခင္ပြန္းသည္ေတြ၊ သားသမီးေတြ၊ ဖခင္ေတြရဲ႕ ပံုေတြကို အက်ီၿဖဴရဲ႕ ရင္ဘတ္ႀကယ္သီးေလးေတြေပၚမွာ ပံုေဖၚလိုက္ႀကတယ္။ ပန္းစီးေတြကို ကိုင္ေဆာင္ၿပီး ဟားဗားနားရဲ႕ လူစည္ကားရာေနရာေတြမွာ စတင္လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ႀကပါတယ္။ ကပ္စထရိုအစိုးရက ပထမေတာ့ သတိမထားမိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အၿဖဴေရာင္ဝတ္စံုဝတ္ထားတဲ့အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕လႈပ္ရွားမႈကို လူေတြေထာက္ခံလာႀကတယ္။ ႏိုင္ငံတကာက အာရံုစိုက္လာခဲ့ႀကတယ္ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ ဒီအမ်ိဳးသမီးေတြကို အေမရိကန္ၿပည္ေထာင္စုဆီက ေငြေႀကးေထာက္ပံ့မႈရထားတဲ့ တန္ၿပန္ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြ အၿဖစ္စြပ္စြဲဝါဒၿဖန္႔လာခဲ့တယ္။ “ ကပ္စထရိုအစိုးရရဲ႕ ၿပည္သူ႔စစ္ေတြနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က က်မတို႔စုေဝးရာကို ေရာက္လာၿပီး အရင္းရွင္ကမၻာဆီက မိန္းမပ်က္ေတြ ဆိုၿပီး ဆဲဆိုၿခိမ္းေၿခာက္ႀကတယ္။ က်မတို႔ မ်က္ႏွာေပၚကို တံေတြးေထြးရႈတ္ခ်ႀကတယ္။ တခါတေလ က်မတို႔ ဆံပင္ေတြကို ေစာင့္ဆြဲကိုင္ၿပီး လမ္းမေပၚကေနတ ဒရြတ္ဆြဲေခၚေဆာင္သြားတယ္။ ဘတ္စ္ကားေတြေပၚမွာ အတင္းအဓမၼတက္ခိုင္းၿပီး ၿမိဳ႕ၿပင္က လူသူေဝးတဲ့ေနရာေတြမွာ ပစ္စလက္ခပ္ခ်ထားခဲ့တယ္” ေသာတရွင္မ်ားခင္ဗ်ား က်ဴးဘားအစိုးရဟာ အမွားတခုၿပီးတခုဆက္တိုက္က်ဴးလြန္ခဲ့ေပမဲ့ အၿဖဴေရာင္အက်ၤ ီဝတ္ အမ်ိဳးသမီးေတြလက္ထဲက ႏွင္းဆီပန္းေတြ ဟာ ေနၿပင္းၿပင္းေအာက္မွာ ဆက္လက္ပြင့္လန္း ေနဆဲၿဖစ္ပါတယ္။ “အာဏာရွင္ နဲ႔ မပူးေပါင္းေရး” ၊ “ရိုစာပတ္” လိုအမ်ိဳးသမီးမ်ား၊ ဖိႏွိပ္မႈကို ဆန္႔က်င္ေသာအေမမ်ားအဖြဲ႔ေတြ ထပ္မံေပၚေပါက္လာခဲ့ႀကၿပီး အက်ဥ္းက်ခံေနသူေတြရဲ႕ မိသားစုေတြကို ေထာက္ခံပူးေပါင္းခဲ့ႀကပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာလည္း အစိုးရသစ္ဟာ တိုင္းၿပည္တည္ၿငိမ္မွ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသမားေတြကို လႊတ္ေပးမယ္ လို႔ ဆိုေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ ၿပည္သူလူထုကို ဖိႏွိပ္မႈေႀကာင့္ တိုင္းၿပည္မတည္မၿငိမ္ၿဖစ္ေနရတယ္ ဆိုတဲ့အခ်က္ကို သိသိခ်ည္းနဲ႔ ၿငင္းဆန္ေနတဲ့ အစိုးရေတြေႀကာင့္လည္း တိုင္းၿပည္ဟာ နာၿပီးရင္းနာေနခဲ့ရပါတယ္။ ေသာတရွင္တို႔လည္း သားေပ်ာက္၊ ခင္ပြန္းေပ်ာက္၊ မိသားစုေပ်ာက္ေနတဲ့ သူေတြရဲ႕ဘဝေတြကို စာနာနားလည္ၿပီး အာဏာရွင္ေတြလက္ေအာက္မွ လြတ္ေၿမာက္ႏိုင္ႀကပါေစ။ ေအာင္မိ္ုးဝင္း

ႏိုင္ငံေရးပဲလုပ္လုပ္၊ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာပဲေတြ႕ေတြ႕ --- ၿပန္သင့္တဲ့အခ်ိန္ တခ်ိန္ေတာ့ ရိွမွာပါ